عکرمة بن ابی جهل

از دانشنامه‌ی اسلامی


عکرمة بن ابی جهل از قریش، تیره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت پیامبر صلى الله علیه و آله بود. وى از جمله افرادى بود که پیامبر پس از فتح مکه به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به یمن فرار کرد.

برخى مفسّران، آیه ۳۶ سوره انفال را درباره وى و دیگر سردمداران کفر دانسته اند که پس از غزوه بدر و هلاکت سران شرک از جمله ابوجهل، با جمع آورى مال و انفاق آن، قصد توطئه و جنگى دیگر را علیه پیامبر صلى الله علیه و آله و مؤمنان تدارک مى دیدند.

نیز شأن نزول آیات ۱ و ۴۸ سوره احزاب را وى و تنى چند از مشرکان مکه دانسته اند که خداوند، پیامبر صلى الله علیه و آله را از اطاعت و پیروى آنان نهى نمود.

پانویس

  1. السّیرة النّبویه، ابن هشام، ج۳، ص۶۰ و ۲۲۴.
  2. السّیرة النّبویه، ابن هشام، ج۴، ص۴۱۰؛ اسدالغابه، ج۴، ص۶۷.
  3. جامع البیان، ج۶، جزء۷، ص۳۲۳؛ الدرالمنثور، ج۴، ص۶۳.
  4. مجمع البیان، ج۷-۸، ص۵۲۵-۵۲۶؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبى، ج۱۴، ص۱۳۰.

منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۸۸.